آرزو یک مادر

فرزندم فردا به مدرسه می رود

برای فرزندم که فردا به مدرسه می رود همه چیز تازه و شگفت انگیز است

من از آموزگارش می خواهم که فرزندم را بشناسد و با او مهربان باشد

او می داند که او هنوز مدرسه و جهان را خوب نمی شناسد.

با مداد فردا حادثه بزرگ زندگی او آغاز خواهد شد.

کیف کوچکش را به دست خواهد گرفت و آرام و اندیشناک

با گامهای لرزان و مردد راه مدرسه را راه جهان را در پیش خواهد گرفت.

من از آموزگارش می خواهم که نیازهایش را بر آورد و آنگاه آموختنها را به او بیاموزد.

اما اگر می تواند آموختنش را به مهر بیاموز!

به فرزندم از شگفتیهای کتاب بگوید

از آموزگارش می خواهم که منش و شخصیت فرزندم را چنان بپرورد و استوار کند

که هیچ گاه شرف و حیثیت انسانیش را زیر پا نگذارد

فرزندم...

آنچه من از آموزگارت می خواهم توقعی بزرگ است و می دانم که بر آوردنش دشوار

 با اینهمه آرزوی یزرگ  من اینست که در کنار الفبای خواندن و نوشتن الفبای زندگی را به تو بیاموزذ.

و در نهایت از خدای خوب و مهربان می خواهم که راه را برای فرزندم

این پاره جگرم که این همه نازنین است هموار کند.